بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با مدارای سیاسی دانشجویان (مطالعه موردی: دانشگاه شیراز)

سرمایه­ی اجتماعی با محوریت اعتماد و شبکه­های اجتماعی و مدارای سیاسی از پیش­شرط­های مهم برای انسجام­بخشی و همبستگی اجتماعی و نیز دموکراسی هستند. هدف در این پژوهش، بررسی رابطه­ی سرمایه­ی اجتماعی با مدارای سیاسی دانشجویان بود. در این مطالعه از نظریه­ی رابرت پاتنام برای طرح گویه­ها یا سنجه­های متغیر سرمایه­ی اجتماعی و از نظریه­ی کینگ برای متغیر مدارای سیاسی استفاده شد. این تحقیق با روش پیمایشی انجام شده است که حجم نمونه، 390 نفر از بین دانشجویان همه­ی مقاطع تحصیلی دانشگاه شیراز بعنوان جامعه­ی آماری بود. یافته­های تحقیق نشان می­دهند که 2/19 درصد از کل دانشجویان دارای مدارای سیاسی در سطح پایین، 3/61 درصد مدارای سیاسی متوسط و 5/19 درصد دارای مدارای سیاسی بالا هستند. متغیرهای مشارکت اجتماعی، تعامل اجتماعی، تعهد اجتماعی، آگاهی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، میزان مصرف رسانه­ای، فرایض مذهبی، عضویت در تشکل­ها، سن و مقطع تحصیلی با مدارای سیاسی  رابطه­ی معنادار داشتند ولی در ارتباط با متغیرهای وضعیت تأهل، دانشکده­ی محل تحصیل، قومیت، محل سکونت، محل تولد و جنسیت با مدارای سیاسی رابطه­ی معناداری دیده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای مشارکت اجتماعی، آگاهی اجتماعی، تعامل اجتماعی، محل تولد، اعتماد اجتماعی، محل سکونت، مصرف رسانه و جنسیت در معادله وارد شدند و در مجموع 24 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کردند.